Nee oh nee

Toegegeven, ik ben niet zo een ongelooflijke heldin op vlak van dokters, spuitjes en infuusjes. Anderzijds vind ik geneeskunde ongelooflijk boeiend en probeer ik mezelf (sporadisch) te overtreffen bij het bekijken van medische TV-programma’s. Soms (lees: heel af en toe) lukt het maar meestal speel ik vrij snel verstoppertje achter mijn onmisbare Woody dekentje.
Maar goed, over een paar weken sta ik voor De Grote Uitdaging der Bijwonen van een Keizersnede. Voor enkelingen van mijn soort een ware beproeving maar  deze keer onherroepelijk gekoppeld aan een ongelooflijk bewustzijn van ‘het moet’. Ik moet en zal de geboorte van dolliebeebie rechtopstaand beleven. Ik wil niet en zal niet flauwvallen. Mijn benen gaan niet kriebelen wanneer Dr. Decraene aankondigt hoeveel lagen ze precies gaat doorknippen.

Nee, oh nee, oh niet met mij. Nee, oh nee. Oh nee!  Toch?